van metsovo naar thuis

9 juli 2014 - Flórina, Griekenland

Metsovo is een toeristische bergdorpje, bussen vol toeristen. We hebben het snel gezien, kopen de plaatselijke kaas in olijfolie met kruiden.
We rijden terug naar boven om door het Pinosgebergte te rijden. We gaan overnachten op de dam van het stuwmeer in de bergen, bij een picknick plekje. s avonds zijn er twee speweruilen aan het jagen op motten bij de lantaarnpalen . vergeten we s morgens van deze mooie plek een foto te maken, stom.
We rijden door de bergen op slechte wegen, soms zijn hele stukken weg weggeslagen door moddderstromen of aardverschuivingen. We komen in één klein bergdorpje Tristeno. Hele smalle straatjes vol bloemen en kruiden kronkelen door het dorpje. De plaatselijke uitbater weet nog een paar woordjes Nederlands, hij brengt echte Griekse thee, met kruiden uit de omgeving. wandelen naar de watermolen en stenen boogbrug, dit gebied Zagora staat bekend om zijn boogbruggen, we komen er dan ook nog een paar tegen onderweg naar Monodendri.
Ik help een grote schildpad wat sneller over te steken, ze laten zich makkelijk oppakken. We ontwijken nog een paar zonnebadende slangen. We komen op de hele weg wel 1 andere auto tegen.
En stoppen vaak om te genieten van de geweldige berg landschappen.
In monodendri start de wandeling door de Vikoskloof. Deze kloof is in verhouding de grootste kloof van de wereld. Hij is 8 km lang en met 1220 mtr hoge wanden, is het een spectaculaire kloof.
De route was 12 km lang en viel ons erg mee, we zijn natuurlijk goed getraind ondertussen, Haha.
De afdaling naar de kloof was enorm stijl de rest met wat stijging en daling tussendoor klauterend over stenen, maar bij echt moeilijke passages hangt er een touw. omhoog Vikoskloof uit is ff een stijle klim. Onderweg komen we enkele wandelaars tegen, we spreken af om samen terug te rijden vanuit Vikos. De enige mogelijkheid om naar Monodendri terug te gaan is per taxi of een inwoner van het dorpje die je tegen betaling terug brengt.
We drinken iets bij de informatie, hij vertelt ons dat vorig jaar een Nederlander met erg veel schrik van de wandeling terug kwam, hij zag onderweg twee jonge beertjes spelen, gaat foto's maken, klassieke fout natuurlijk, mama beer was erg in de buurt, de Nederlander is gaan rennen heeft zijn spullen achtergelaten kon het eerste uur geen woord uitbrengen.

Die avond gedoucht achter de camper, spannend we staan immers op een parkeerplaats achter het dorpje.
De vlg dag rijden we door, richting grammos, de weg is voor Tomtom nog onbekend maar spiksplinternieuw, hij is erg leeg, eigenlijk is het erg triest, heel veel Grieken kunnen geen auto rijden vanwege de crisis.
De bergketen van grammos is geweldig, mooie uitzichten, kloven en ruige bergen.
We stoppen in Nestorio zien de Grieken kijken naar nederland- Australië, we sluiten aan.
Gelukkig breng ik een keer geen ongeluk.
We overnachten in het beneden dorp van Nestorio op het plein, na een aantal pilsjes en ouzo beter niet doorrijden.
Zo hebben we in heel griekenland sporadisch een politie gezien, we zien hier aan de Albanese grens kuddes politie.
Onderweg weer borden met oppassen voor beren, helaas geen enkele gezien, zelfs na een aantal keer het nadoen van een lief berinetje door mij, geen beer. (Mijn knuffelbeer niet meegerekend, hihi)

Door Kastoria gereden, Tis niet ons ding, zo een grote stad. We komen van wijdse vergezichten en van stille plekjes.
We rijden ons bijna vast in een heel smal straatje, terug gaat niet, met Hulp van een aardige griek kunnen we erdoor.
Het ritje langs het meer is leuk maar niet meer dan dat, de pelikanen maken het een beetje leuk. Dan door naar de Prespes meren. Het is erg leeg, voor de crisis was het hier een drukke toeristische plek, vooral voor de Grieken, nu staat alles leeg.
Op zoek naar flamingo's en bijeneters. We zien pelikanen, wielewaal, heel veel ooievaars, valk, zwaluwen, aalscholvers en ander gevogelte wat we niet kunnen benoemen.

We rijden naar florina, we willen de opgraving daar zien en het museum. We pakeren boven de site bij een restaurant, we willen iets eten maar de drankjes komen met insecten in het glas, we hoeven hier niet meer te eten.
In de avond knalt het, na 2,5 maand op elkaars lip te hebben gezeten was het nu ff genoeg. De vlg. Dag hebben we beide geen zin in opgraving of museum.
We rijden door naar Macedonië, bij grens gaat het supersnel. Het weer is de afgelopen dagen onstabiel, temperatuur is goed maar in de middag bouwt er elke keer een onweersbui op. We rijden door naar Ohrid, we willen aan het meer staan op een camping, dat we een camping hadden is alweer een 13 dagen geleden. Onderweg door het het natuurpark Galichica, ipv rechts naar Orhid rijden wij links het park in. Erg mooi natuurgebied met diverse wandelingen, we onthouden dit voor ons vlg. Bezoek aan Macedonië. Ook nu drijft er een onweersbui over. Even later zien we het meer van Orhid liggen .....met een startplaats voor paragliding. Een reden temeer om deze plek te onthouden.
Aan de oostkust van het meer zijn echte Oostblok campings, het valt ons erg tegen dit "Oostblok" toeristische meer. De bergen in Macedonië zijn voor ons aantrekkelijker. We vinden een klein spiksplinternieuw campingingtje aan de westkant van het meer Orhid camping Sunrice N41°9'37.285 E20°39'0.532
Bij aankomst thee en de vlg. Ochtend Raki en een schaaltje kersen bij het ontbijt.
Op ons gemak rijden we door naar Albanië

Albanië in gaat heel gemakkelijk, douanier kijkt even naar het zeer betrouwbare hoofd van Ed, en we mogen doorrijden. Het gevoel van Turkije komt weer een beetje terug, qua rijstijl zeker, maar ook het busje wordt weer nagekeken en er wordt gezwaaid en getoeterd. We zien veel oude Mercedes busjes en auto's rond scheuren. De nieuwe snelweg naar Tiranë is voor tom onbekend. Ik wordt aangehouden door de politie, verhip zie je hem denken een buitenlandse, mijn engels rijkt niet verder dan pagina 1, doorrijden!!!
De snelweg is klaar tot midden in Tiranë, mmmm. .. en nu. Tom kent hier niet de weg, kaart is natuurlijk niet gedetateerd genoeg voor de binnenstad. We rijden door smalle straatjes langs 2hands kleding en schoenen verkoop stalletjes. We kunnen net onder de kluwen elektrische draden door rijden. Je kabeltje zou breken, je krijgt zo een kluwen draad echt niet ontward.
Uiteindelijk komen we op een iets bredere weg die Tom wel kent. Het rijden door de stad is vergeleken met Antalya een eitje.
De hoofdwegen zijn redelijk, je denkt snelheid te kunnen maken, zit er ineens diepe gaten. Uitkijken dus. De wegen naar dorpen passen beter bij paard en kar, die zie je daar dan ook veelvuldig. We zien niet veel van Albanië op deze manier, bewaren we voor een volgende keer, met hopelijk beter weer.

Camping Albanië staat op het program, deze ned. familie runt deze camping en met de opbrengst helpen zei de allerarmsten in de omgeving door in de winter elke dag 700 broden per dag te bakken en uit te delen. In 2011 was hier een watersnood ramp, ook toen hebben ze de vooral oudere inwoners van omgeving opgevangen. Veel mensen zijn hun huizen kwijtgeraakt.
De afgelopen maanden heeft het hier veel geregend, vanaf de vlg dag zou het weer beter gaan worden.
Het zwembad is gevuld met heerlijk bronwater dus dat komt goed. We worden gewekt door Imans , kerkklokken en de kraaiende hanen. Albanië is een mix van kulturen en geloof.
We wandelen en fietsen in de omgeving verder geven we ons over aan de lome warmte, er zitten hier heel erg veel slangen, ze hebben geen natuurlijke vijand dan de auto, en die rijden hier niet veel. Vooral veel kar en muilezel.
We blijven een paar dagen op de camping. De grote groep campers die er de eerste dag stond zijn al in colonne vertrokken. Er komt een erg aardig Belgische koppel voor in de plaats, die met de motor rondtrekken.
De dag van vertrek, altijd weer moeilijk nieuwe vrienden te verlaten.
We worden aangehouden door de politie tijdens een van de vele controle's, ons licht moet ook overdag aan, verder was alles oké. Even later worden we ingehaald door jongen die met zelfgemaakt soort brommer-bakfiets, op dunne fietsbandjes, een mannetje van een jaar of 3 los in het gammele bakje voorin, die ons met 70 voorbij scheurdt. ........ vlg mij is dit iets onveiliger dan zonder licht rijden, meneer de agent.
We rijden onder het meer Skadarsko jezero, voor de grens overgang Subokin, Montenegro in, ook hier fluitje van een cent, de andere kant Albanie in, heeft meer pech, een lange rij in de felle zon staat te wachten.
We hoeven geen dure milieu fignet te kopen, deze is afgeschaft.

We rijden langs de zeer smalle en drukke kustweg naar st. Bar, een ruïne van een kasteel uit 900 nc boven Bar, de poort is zeer indrukwekkend er is een olijfboom van meer dan 200 jaar oud. De rest van de ruïnes wordt stilletjes aan gerestaureerd. Op de parkeerplaats kopen we van de parkeerwachter een pakeerkaartje voor 2€, achteraf blijkt dat we zijn genept, je hoeft geen parkeergeld te betalen. Bij terugkomst is ons kaartje achter de ruitenwisser verdwenen om weer verkochte kunnen worden.
We rijden daarna de met fantastische uitzichten de route van Podgorica naar Kolašin, diepe kloven en dalen. In het park Biogradska Gora, zijn mooie wandelingen en mountainbike routes,. Het park in kost 3€ pp. Camping 10€ toerist belasting 3€ pp. Dat komt dan neer op 22 € dat vinden we wel erg gortig, camping is eigenlijk niet meer dan parkeerplaats. We zeuren er 3€ af, maar dan is het nog erg duur.
het is er wel erg mooi, aan bergmeertje onder eeuwenoude beuken.
In het restaurant is het eten voortreffelijk. Maakt ook veel goed.
Na een mooie wandeling duiken we in ons bedje. De nacht is pikzwart met alleen bosgeluiden.
In de ochtend scharrelt er een dikke muis rond de camper, we hebben al veel beesten gehad die bij ons om eten komen schooien, ook deze muis krijgt iets lekkers.
De ochtend wandeling hebben we afgebroken, de regen was niet erg, maar de door de wind kwamen er grote takken naar beneden.
We rijden door naar Zabljak nat. Park Dumitor, onderweg weer loodrechte wanden daartussenin stort de Rivier Tara naar beneden, er lijkt geen plek te zijn voor een weg, gelukkig is deze er wel en daar rijden wij.
regelmatig worden we ingehaald door auto's die solliciteren voor een gedenkteken voor langs de kant van de weg, vlak voor een bocht of zelfs met andere auto in zicht die tegemoet komt, toch inhalen! !
eigenlijk wilden we op de Tara gaan raften, helaas gaat het 2 dagen regenen en onweren We hebben geen zin om tot vrijdag op waarschijnlijk droog weer te wachten. Wel jammer lijkt me echt gaaf hier om te raften. Vlg X.
Onderweg kopen we lamsvlees bij de slager, voor 3,40€ hebben wij een pannetje vol.
Je betaalt hier met euro ' s echter Montenegro hoort niet bij de euro landen, ze hebben alvast zelfstandig de euro ingevoerd. We staan op camping Kod Boće Razvršje, ligt tussen de skihelling op 1500 mtr. hoogte. We maken een wandeling bij het meer Crno Jezero vanuit daar wandelen we verder naar een ander meertje, tot 14.00 uur is het goed weer vlg.een plaatselijke gids. Wandelpaden ook hier weer uitstekend aangegeven met km. en tijden.
De omgeving is prachtig, de hoge toppen van de Dumitor, 20 stuks hoger dan 200 mtr. steken overal bovenuit, het park telt ook 750 meren en bronnen.
We kijken nog even bij de start en landingsplaats voor paragliding, liften staan in de zomer stil en je kunt niet vanaf grote hoogte starten. We rijden door richting Cetinje, omdat we onderweg naar Zabljak zoveel campings zagen gaan we ervan uit nu ook wel een camping te vinden het liefst in de buurt van klooster Ostrog. Helaas niet. Er is een camping aangegeven de weg op naar het klooster, maar daar vragen 10€ om op een parkeerplaats te mogen staan, geen enkele voorziening. Bij het klooster zelf staat aangegeven niet we mogen overnachten. Dan maar geen klooster en rijden door.
We gaan dan naar parkeerplaats in Cetinje. Wanneer we na het eten een rondje doen zien we een bord met betalen voor overnachten 20€ das wel een beetje veel, besluiten om de vlg. ochtend vroeg de camper te verzetten.
Nachts wordt tussen de onweersbuien door de parkeerplaats gebruikt voor racen en handel. We hadden de bewaking die op de parkeerplaats staat graag vaker in actie gezien, om 6.30 uur verplaatsen we de camper een stukje verder op, ook daar wordt gehandeld. Wanneer Ed nog even het stadje inloopt, ik probeer een paar uur slaap in te halen, staat er gelijk een mannetje bij de camper. Ziet dat er nog iemand inzit en gaat weer, gelukkig. Cetinje is trouwens niet voor ons, busladingen vol gelovige orthodoxe Montenegrijenen en Russen komen voor de relkieën in het klooster.

We rijden een heel smalle bergweg naar Kotor, ook hier weer machtig mooi uitzichten op de fjord bij Kotor. Hier gaat de berg stijl naar beneden met 25 haarspeldbochten de weg wordt ook de "kam" genoemd, het is druk met toeristische verkeer we moeten vaak terugruit of hopen dat de ander dat doet.
Kotor lijkt zo op het eerste gezicht niet zoveel aan, maar eenmaal binnen de stadsmuren is het geweldig. Smalle straatjes die glanzen van de regen, oude huizen, gezellige drukte. Leuk om even doorheen te slenteren. We pakeren de camper een stuk van zee bij een soort industrie terrein. Daar is het gratis anders, 25€?!
Conclusie over Montenegro, ontzettend mooie natuur en uitzichten sfeervolle stadjes, maar totaal ongeschikt voor camperaars vanwege afzetbeleid op alle parkeergelegenheid en in parken.

Door naar Croatie ook hier de grens fluitje van een cent. Op aanraden van Thea en Richard (camp. Albanië) camping onder Dubrovic in Mlini. Ligt aan zee en je kunt met bootje naar Dubrovic. Staan we daar komt diezelfde Thea aan ze zijn alweer terug uit griekenland en staan een paar dagen hier. Wordt het weer gezellig met witte wijn en wiskey.
De vlg ochtend staan we laat op waardoor we pas om 11.30 met de boot meegaan, deze vaart langs alle eilanden ipv. rechtstreeks, nou ja een extraatje zeggen we maar, duurt wel met verplichte half uur pauze in Cavtat, voor ons een heerlijk ijsje, 1: 30 uur langer en op zee is het heerlijk koel, waren we eerder gegaan dan was de trip rechtstreeks naar Dubrovic, 20 min.
Dubrovic is bijna volledig hersteld na maandenlange beschietingen tijdens de laatste oorlog, 70% van de stad was verwoest, daar is weinig van te zien. We een mooie stad, het is er wel erg druk en warm en veel toeristische winkeltjes. Op de muur kun je een wandeling maken en zo de hele stad overzien.
In de zwoele avond 31C° avond gaan we eten in Mlini met Thea en Richard bij ...erna (geen tab maar iets anders) het was heerlijk de vis was zo goed klaargemaakt. We moesten een half uurtje wachten maar het was zeker de moeite waard.
In de ochtend afscheid nemen, miss zien we elkaar weer.

We rijden door Bosnië-herzegovina ook hier de grens passage 2X fluitje van een cent, de douanier werd gestoord in zijn ochtend krantje wuifde ons snel door. We zijn weer in Croatie.
Het is al weer vroeg warm we gaan ergens in de zee "dobbere dan"
We rijden afgekoeld door naar nat.park Krka, camping Marina. Bij aankomst zegt een Nederlander dat we net op tijd zijn, het is nl. 17:55 uur, voor ned.- Mexico, och ja Nederland moet voetballen totaal vergeten.
Marina adviseert ons een tour door het park en door dalmatië, daar hebben we geen zin in, Haha.
Park Krkra is machtig mooi, watervallen, zo een helder water waar vissen in lijken te zweven.
We wandelen het park rond. Het is druk, het toeristen seizoen lijkt begonnen.
Daarna rijden we door Croatie zonder op de tolwegen te komen, heel goed te doen.
We rijden naar de Plitvice meren, we kiezen voor camping Baer aan de linkerkant vlak voor camp. Corona de ligt vanaf het park rechts, Corona is dure all in clusive camping. Baer is gezellige familiecamping.
In de ochtend worden we met het busje afgezet bij de ingang van plitvice. We nemen de hele route denken dat wel een dagje zoet mee te zijn, we gaan wat sneller dan gedacht nemen de taxi terug, wachten op het busje van de camping gaat te lang duren. We hebben gezelschap van Monia en Harry, twee gezellige Duitsers met een grote Mercedes bus, die ook op de camping staan.
We zien heeeel veel watervallen en stroom versnellingen. Weer heel helder water, erg mooi en sprookjesachtig. We hebben wat trollen en feeën en onderwater monsters gezien. En nee.... dat was geen spiegelbeeld. ......!!!! ;-)
Avonds leren we de Duitsers Ligretto spelen onder genot van een hapje en drankje.

De vlg ochtend gaan we op kanosafari. Dezelfde rivier die de plitvice meren bevoorraad, ook hier afzetting van kalk e.d. waardoor watervallen ontstaan. Flinke hoogteverschillen, een was zelfs een meter of 10 lager, je moest door de waterval naar beneden springen, de kano's werden naar beneden geduwd. Doodeng vond ik het springen, maar ik hem het gedaan. Het kanoën was zeer zeker de moeite waard, de rivier was koud vanwege de regen van de afgelopen dagen en door ondergrondse bronnen. gelukkig hadden we wetsuits aan. Heb wel twee enorme blauwe plekken op mijn bil eraan over gehouden en een mooi avontuur.

die middag doorgereden naar de camping in Slovenië, camp Lijak, waar we 3 maanden geleden ook waren, Ed wil hier nog vliegen. Lekker relaxed underderlinden naar Ed kijken hoe ie zich uitslooft om zo hoog mogelijk te komen. Wanner ie over de walkietalkie zegt de zee en aan de andere kant de besneeuwde toppen, ben ik toch wel jaloers. Vlg keer kan ik mee met de tandem.
We rijden door het Trilav gebergte, we zijn hier alleen keer meer geweest en vinden het nog steeds geweldig.
Door Oostenrijk gescheurd naar Freilassing een dorpje vlak over de grens bij Salsburg. Daar is een camperplaats, deze was vol en de stad was erg druk vol toeterende auto's vanwege het winnen van Duitsland in de kwart finale,. We besluiten een andere camperplaats te zoeken. Het wordt in Hammer, bij Siegdorf en eten bij de gasthof. Hier zijn overal goed aangegeven fietsroutes, moeten we onthouden.
We gaan een stuk van de romantische strasse rijden van Fussen tot wurzburg. Deze route is ongeveer 400 km lange en is een oude handellsroute. De dorpjes hebben bijna allemaal historische kernen of andere bijzonderheden.
We overnachten in Rothenburg, op de camper plaats. Van 18:00 tot 09:00 is deze gratis 10€ voor een hele dag. De camperplaats heeft een sanizuil, stroom en wc, de eerste twee tegen betaling. Ook hier weer druk op de camper plaats de vakantie is begonnen voor veel Duitse medecamperaars.
Rothenburg is een erg mooi middeleeuws stadje, zeer de moeite waard. Vooral de ronde ingangs poort zijn er mooi. Het stadje is goed onderhouden en nog helemaal in tact, ff wennen na alle funderingen die we de afgelopen maanden hebben gezien.

Vandaag het laatste Stukje naar huis, kan nu niet snel genoeg gaan, ik ga Caelin weer zien, hoop dat ie zich aan de zeer goede zorgen van Marijke en fam. kan onttrekken.
We gaan nog een paar dagen Caelin weg in Nederland en willen nog een aantal mensen zien voordat zij op vakantie gaan.

Dan zitten de 3 maanden vakantie er alweer op. Maar zeker voor herhaling varbaar, door zo lang weg te zijn ben ik helemaal los gekomen van thuis en werk.
We hebben 13402 km. gereden, op 4 ltr olie. Prima prestatie dus door ons busje, met dank aan Peter van de Wal van JWC cars.

Dank iedereen voor de reacties onderweg.
Doei misschien tot een volgende keer.

Ed en Erna

Foto’s

4 Reacties

  1. Anja:
    9 juli 2014
    Tot ziens dan maar!!
  2. Rotan:
    9 juli 2014
    Prachtige foto's! Beetje jaloers...:-)
    We snappen heel goed dat een reis als deze voor herhaling vatbaar is...!
    Echt gaaf!

    Gelukkig zien we jullie snel :-) tot zondag! Xxx rotan
  3. Bart:
    9 juli 2014
    Hee Erna Ed, fijn dat je weer heelhuids thuis bent.
    Ben benieuwd of je na al die tijd nog wel op de fotoos lijkt.
    Schitterende reisverslagen, hoop het ooit na te kunnen doen.
    Tot snel in Nistelrode, maar breng wel goed vliegweer mee,want ik heb het idee dat Ed op vakantie meer heeft kunnen vliegen dan wij is nistelrode.
    Bart.
  4. Thea Jaarsveld:
    20 juli 2014
    Hallo luitjes,wat leuk om jullie reisverslag op deze site te lezen,en nog leuker om onze foto van ons heerlijke etentje tegen te komen,wat hebben we genoten in Kroatie,en alle andere landen die we hebben aangedaan!
    Hoop jullie weer snel te spreken!
    groetjes Thea,Richard en Lance