dadiawoud naar
15 juni 2014 - Magnisia, Griekenland
We rijden het vriendelijk Grieks dorpje Dadia in. Een kerkje nu gemeentehuis wordt gefotografeerd, het terras is uitnodigend.
We rijden door naar het vogelpark, is open van 8.oo tot 16.oo we besluiten dus te overnachten op de parkeerplaats.
Een heerlijke rustige nacht, in de verte klinkt de klokkentoren, we vinden het beide prettiger klinken dan de soms erg vals zingende Imans uit Turkije.
We gaan met een gids mee naar vogel observatie hut, we zien enorme gieren. Er is In dit woud een grote populatie van gieren waaronder de vulcan gier span wijdte 3 mtr. Zo ongeveer formaat garage deur dus en de kleinere zeer zeldzame Egyptische gier. We zien ze allebei en nog een paar soorten en wat meer voorkomende roofvogels. De wandeling terug is mooi door een doodstil woud met een paar zwevende garage deuren boven ons.
Nog een land kaart gezocht, we hadden eigenlijk geen goede kaart van noord Griekenland of andere informatie, op de kaart die we nu hebben staan wat bezienswaardigheden enzo, we laten ons vooral leiden door groene weggetjes en goed weer. Meer een ontdekkingstocht dus.
Onderweg doen we nog een supermarkt aan, tjeeses wat een prijzen, wat in Turkije 1 lira (34 cent) kost is hier een euro, wel ff slikke. Gelukkig hebben we de koelkast volgegooid in Turkije, onze voedsel overlevings pakketten zijn inmiddels allemaal op. Diesel is dezelfde prijs.
Ergens in de middag rijden we door we willen naar een camping bij Fanari, deze blijkt vervallen en gesloten, echter de poort is niet op slot, dus een plekje gezocht op de camping bij het strand, heel raar een camping vol met caravans met overkappingen, maar bijna helemaal verlaten. Dus wel erg rustig.
In de avond en in de nacht gaat het flink onweren en regenen, geen probleem wij zitten onder een overkapping.
De vlg. Dag rijden we door naar een Grieks opgraving van 400 vc. Eerst museum in Avdira erg leuk met weer veel keramiek. De opgraving zelf ligt aan de kust, maar deze is gesloten, zou eigenlijk open zijn mm mm. ... poortje kan open, tja dan toch maar naar binnen. Is leuk, maar vooral omdat we eerst bij het museum waren.
Door naar het stadje Xanthi, heeft een oud ottomaans centrum, dat vooral erg toeristische is
Het rijden hier in griekenland is een stuk relaxter, zo ook in de stad. Niet zoals de Turken alleen aan zichzelf denken "ik moet het eerste zijn"
Zo ben je als voetganger in Turkije vogelvrij, daar geld bij alles "recht van de grootste en sterkste" op straat, in winkels en binnen het gezin. Stukje mentaliteit verschil.
We krijgen niet meer zoveel bekijks met ons busje zoals in Turkije.
Doorgereden naar Krinides naar de opgraving van Plippi, apostel Paulus heeft hier een van de eerste kerken gesticht. De opgraving was zeer interessant gemaakt, enkele onderdelen van de opgraving waren gerestaureerd, daardoor kon je een goed beeld krijgen van hoe het ooit was.
We kwamen echter na drie uur bij de site aan, was dus al gesloten, maar geen probleem we mochten op de parkeerplaats overnachten. We wilden die avond nog ff een wandeling voor het eten maken, boven op de berg was iets met ruïnes, daar wilden we wel heen. De weg maakte nogal een grote omweg maar uiteindelijk kwamen de ruïnes in zicht,. Totdat Ed "iets" liet verschieten tussen de stenen en struiken, ik dacht hee.... een hagedis, dus ik kijk nog ff goed....... ooch help, een dikke slang kruipt bijna over mijn schoen en er blijft maar slang voorbij Komen, Jee Wat Ene knoeperd!!!!
Wel 2 paar schoenen groot.
Dat wordt niet verder wandelen, ik ben trillend naar beneden gelopen.
De vlg. Dag hebben we de ruïnes, blijkt de Arcropolis te zijn, via een ander pad naar boven gelopen.
We maken hier de keuze om verder naar het zuiden in griekenland te gaan. In eerste instantie wilde we naar Macedonië, maar volgens weersvoorspelling blijft het daar voorlopig regenachtig. Heel de balkan is al weken in de regen, ook hier in griekenland blijkt het een zeer slecht voorjaar te zijn geweest. Meerdere mensen vertelde ons nog nooit zo een slecht voorjaar te hebben gehad, maar wij komen eraan er is beter weer voorspeld.
Het reizen in griekenland is anders dan in Turkije. De Grieken reizen zelf ook en maken daarbij gebruik van campings, maakt het voor ons gemakkelijker, ze zijn aan toeristen gewend, spreken makkelijk engels of Duits. De Turken trekken tijdens vrije dagen massaal naar picknick plaatsen, reizen bijna niet. Ondanks vaak het taalprobleem in Turkije maakt dat het reizen door het land specialer, meer uniek, vooral natuurlijk in afgelegen niet toeristische gebieden.
We wilden graag de berg Olympos beklimmen en hadden informatie nodig, daarom een camping bij het vriendelijke dorpje Litochoro, aan de kust gezocht.
Omdat het weer te slecht was om in de bergen te wandelen hebben we een dagje erg relaxed gedaan, beetje terras hangen enzo, kaarten en informatie gezocht.
De volgende dag op ons gemak naar boven de berg Olympos op gereden, het oude Klooster bekeken konden niet naar binnen vanwege restauratie. Vanuit klooster gaat er een korte wandeling naar een heilige bron in een grot, voor de bron is een kapelletje gebouwd, erg grappig. Later komt er nog een "papa" (monnik) een jonge erg sympathieke gast, hij is erg devoot wast zichzelf met het "heilige" water. Wij vullen onze waterfles, wie weet gebeurd er nog een wonder.
We overnachten boven aan het eind van de weg, bij het begin van de wandeling. Een donkere stille nacht.
De volgende dag naar boven geklauterd, in het begin is het nog erg rustig met wandelaars. Onder de Beukenbomen met het mooiste licht van de wereld. Later veranderd het in dennenbomen, struiken en rotsen. Het is een heftige klim, maar zeer zeker de moeite waard. Boven zijn meerde refuges voor overnachting. Helaas hebben we de wandelstokken thuis laten liggen , was toch wel fijn geweest. Onderweg komt de SRV langs, een stuk of 6 muilezels die de refuges bevoorraden, de laatste ezels lopen ons een paar keer in de weg op de smalle wandelpaden, koppig als ze zijn, ze grazen liever dan dat ze doorlopen.
Na wat (veel) spierpijn de volgende dag naar het bijzonder mooie schiereiland Pillion gereden. Ons trekt vooral het feit dat Hier veel groen, wandelpaden, natuur, bergen, zee ,strand en zon maar weinig massa toerisme aanwezig is.
We moeten echt een keer met wasmachine wassen en kiezen voor camping Hellas, aan de kust, we horen ook weer her en der Nederlands op de camping. Ik volg een verhitte discussie op de camping tussen een zelfingenomen Zwitser met een jonge Griekse man, de Zwitser zegt dat het de Grieken eigen schuld van hun misère is, hadden ze maar anders moeten stemmen, niet zo een handige attitude op vakantie in griekenland. Ik hoop dat Ed zich er maar niet mee gaat moeien. Een Duitser die we tegenkomen zegt dat hij uit Nederland komt om discussies uit de weg te gaan, Haha.
We kopen we voor ons beide een snorkel uitrusting. Had nooit gedacht dat ik zo leuk zou vinden. Ben bijna niet meer uit het water weg te branden.
Moet ook ff wennen aan zoveel "bloot" meiden in korte broeken met hemdjes ipv alles bedekt. Vind dit wel prettig, ik kan aan wat ik wil en hoef niet na te denken over hoe conservatief de stad of streek is om mijn kleding daarop aan te passen.
O .O. O. Wat is het leven toch zwaar. Ed op de ELEKTRISCHE fiets een paar km. Verderop kijken voor evt. Een soarplek En Wat Boodschappen, Ik in de schaduw met de zee voor me een beetje pielen op de tablet, genieten van een salamander die insecten vangt, af en toe komt er een papa of mama "Hop" langs die wat insecten bij elkaar skarrelt voor kindlief, mieren aanschouwen die bijzonder hard hun best doen onze ontbijt kruimels op te ruimen, verder niet veel doen dan in het water plonzen wanneer het te warm wordt, de wasmachine die de was wast, snorkelen en ff bijkomen van dat kleine, erg groot uitgevallen karafje lekkere witte wijn bij de overheerlijke sardientjes en dorade van gisteravond de boeken op de E-reader worden volop verslonden, Dank nog daarvoor Iris, oei oei wat heb ik het zwaar..... ;-D
Tis dat ik Caelin zo mis, anders plak ik er nog 3 maanden aan vast. Och ja......jullie missen wij ook natuurlijk! !!!!!
Op de site http://www.pilionwalks.com, hebben we verschillende wandelingen gevonden voor op dit eiland, we gaan er een uit proberen bij het dorp Milina. Leuk wandelpad over de oude holle ezelspaden tussen oljifboomgaarden en het stikt hier van de vlinders in alle kleuren en maten.
We willen bij een stille baai gaan staan en nog wat snorkelen en zwemmen, we gaan voor Mikro, de weg ernaar toe kronkelt door de bergen een avontuur op zich. De baai is niet zo afgelegen als we dachten, maar we vinden een plek voor de nacht weer bijna op het strand.
In de zomer kun je hier niet met de camper staan, er is dan geen parkeerplaats. Nu zijn er een aantal Griekse gasten in vakantie huisjes die het pinksterweekend hier vieren. Je kunt er lekker eten en het zandstrand is heerlijk.
De muggen echter zijn verschrikkelijk, het moest niet mugge.
Er zijn ook veel mieren sinds de aardbeving, zegt de plaatselijke bevolking, na de aardbeving stikte het ineens overal van de mieren, misschien zijn hun nestjes door elkaar zijn geschud.
Ed zijn snorkel is niet goed, hij hapt water tijdens het snorkelen, is niet goed....
We rijden terug naar Milina daar zat een snorkel grossier. Vandaar rijden we naar Cape Arapis een camping aan strand, de camping is veel te duur, we besluiten maar 1 nacht te blijven we willen niet het stijle weggetje terug in de avond.
We rijden de weg terug naar Afisos, we nemen de smalle kustweg totdat.... We niet verder
Kunnen in een stijle bocht naar beneden neemt Ed de bocht iets te ver naar buiten. we kunnen niet omhoog verder naar beneden gaat ook niet daar staat een muurtje. We zweten beide peentjes. Na knutselwerk met stenen achter wielen, je kunt bijna niet staan zo stijl en glad dat het daar is, kan het busje een beetje achteruit omhoog, net genoeg om weer de afdaling verder af te maken. Het mooie strandje wat we een eindje terug zagen daar gaan we niet meer terug heen.
De wandeling loopt door een kloof naar Afetes, een mooi bergdorpje. De kloof is droog maar vergeven van de muggen. Maar erg mooi en koel vanwege de enorme Bomen waar lianen in hangen. De weg terug is eerst langs een asfaltweg, vraagt een man in auto of we willen meerijden, nou we willen liever wandelen maken we hem duidelijk, mm mm. .. vlg mij schud ie zijn hoofd......
We rijden van hier uit naar Tsagarada een bergdorpje aan de oostkant we overnachten op het plein bij de kerk, daar staat een enorme eeuwenoude plataan ik schat zo'n 2,5 mtr. doorsnede, een zijtak is zo groot dat ie moet worden ondersteund. Hoop dat de plataan van ons wat kleiner blijft.
in het dorpje is een informatie, we kunnen de vlg. Ochtend een tour maken met zee kajaks. Doen we. Weer een stijl kronkelig weggetje naar beneden. Vandaar kajakken we langs de kust, in zeegrotten, gaan snorkelen en komen uit op het mooiste strandje ooit door ons gezien. De stenen en keizels zijn van wit marmer daardoor is het water extra helder. De baai hadden we al vanaf boven gezien je kan er alleen te voet of zoals wij met een boot komen.
Na een paar erg leuke uren terug, we rijden naar het bergdorpje Kisos weer een charmant bergdorpje we besluiten hier te overnachten en morgen hier een wandeling te maken. We pakeren op de parkeerplaats met enorme platanen lekker in de schaduw, wanneer we terugkomen van het eten zien we verstopt achter takken een bord verboden te kamperen. We spreken af dat we beide het bord "niet" hebben gezien. We worden gewekt door een vogel concert.
Na een korte maar stijle wandeling willen we afkoelen in zee, we rijden inmiddels wordt het saai weer een stijl kronkelig weggetje beneden naar Agil Sarada beach. Beneden is de weg erg stijl en smal, Ed geleerd van de vorige keer stapt uit om te kijken of we erdoor kunnen, gelukkig is dat zo. Een erg mooi zandstrand, maar weer een bord verboden te kamperen, mm mm. ...nu gaat de vlieger niet op "niet gezien"
We staan op het strand, we wagen het toch op. Lekker zwemmen, snorkelen en zonnen. In griekenland zijn we op vakantie in Turkije waren we aan het reizen, allebei goed.
Totdat Ed tijdens snorkelen in aanvaring komt met en grote kwal, het beest blijft hem maar aan het belagen. Zo vlug heb ik Ed nog nooit gezien. De beten zijn niet leuk maar gelukkig wordt hij er niet ziek van, het had hier anders kunnen aflopen. We zijn erg op ons hoede in het water. Maar het mag de pret niet drukken we besluiten nog een dagje langer te relaxen.Een echt idyllisch plek, jullie kijken naar oranje op tv, wij naar een oranje opkomende maan. De volgende dag horen we van Grieken dat "we" hebben gewonnen met 5-1, Bravo. Fijn hè Monique dat ik niet heb gekeken ;-)
Gelukkig hebben we een buitendouche, al het zand en zout van onze lijven en uit onze haren, heb mezelf niet goed genoeg beschermd tegen de zon, brandende huid tot gevolg.
De volgende dag moeten we afscheid nemen van Bella, een super lief hondje die op het strand leeft, door iedereen laat ze zichzelf aanhalen en elke keer komt ze bij ons terug. In de ochtend krijgt ook zij een eitje.
We rijden de bergweg richt. Volos, erg stijl mooi weggetje, boven is het 22C° in volos 34C°. We staan een paar keer stil zo ook in een bocht met mooi uitzicht. Ook hier staat zo een klein gedenk kapelletje, je ziet ze overal langs de weg, een Jonge man, waarschijnlijk naar beneden gesukkeld, auto ligt uitgebrand onder in het dal..... slik.
Nog even naar Zagora, een bergdorpje stijl tegen de hellingen opgebouwd, maar met overal blik op zee.een erg leuk dorpje op het mooie plein komt een mevrouwtje naar ons of we in de kerk willen kijken, zij heeft de sleutel. Is goed, we worden wel nauwlettend in de gaten gehouwen. We hoopte hier in het dorp een pin automaat tegen te komen, helaas werkte hij niet op Ed zijn pasje. Probleem want mijn pasje is door mijn eigen stomme schuld geblokkeerd. Geld hebben we nodig. Dan naar Volos gereden, banken met pinautomaten genoeg maar geen een werkt op Ed zijn pas, ze willen ons het geld niet teruggeven die we via de eruropese unie hebben geschonken.
Gebeld met sns, tja zegt zo een snotneus, je hebt een Vpay, dan kun je niet overal pinnen, alleen wanneer er en Vpay logo staat. Zo daar sta je dan verder geen hulp van snotneus, in Turkije hebben we zelfs bij de kleinste bank kunnen pinnen, geen probleem, bij navraag voor we op vakantie gingen is ons verteld dat i wereldwijd met deze pas kunt pinnen, gezocht naar bank met logo, gevonden maar de pas werkt nog niet. Weer gebeld met sns, ze kunnen geen probleem gevonden krijgen. Gelukkig hebben we beide creditcard bij, extra onkosten worden door sns vergoed. Das dan weer netjes van ze.
We willen vnvnd uit eten, vandaag 12 jaar geleden gaven we elkaar ons ja woord. Ik kijk op TripAdvisor voor onderweg waar we kunnen eten, dorpje ingevoerd in Rikie (ons tomtommetje) in het dorpje aangekomen kunnen we het restaurant niet gevonden krijgen en Internet werkt hier niet, dan gaan we toch gewoon "daar" zitten. Alles wordt zoveel mogelijk zelf bereidt, geteeld, geplukt en gedestilleerd. Zonder toevoegingen, helemaal in mijn straatje dus. Zo ook een soort ouzo, wauwwww erg sterk spulletje. Ik neem een kijkje in de keuken, daar hangt een heel lammetje aan de spit, mm mm. ...Daar lus ik wel een stukje van straks. Krijg nog een salade van geplukte kruiden.
We kijken met Antonio de wedstrijd griekenland- colombia ondertussen komen er steeds meer Grieken op het terras, er waren immers buitenlanders gespot in hun dorpje die op een terras zaten. Helaas ondanks onze aanmoediging verliezen de Grieken
Antonio heeft 44 jaar in Duitsland gewerkt woont nu weer hier. Hij weet wel een mooie camper plaats voor ons, vlak bij zijn huis, onder eeuwenoude platanen voor het kerkje. Ed gaat ff de de camper verzetten kan ie nog een paar lekkere Fix pilsjes pakken, schijnt hij op het plein voor de kerk te hebben gezet, s avonds is het hek dicht. Morgenvroeg is het zondag dan loopt het hele dorpje uit voor de langelange mis. We zijn inmiddels professionele gesloten hekken openmakers, dus ook dit hek wordt vakkundig geopend en weer netjes gedicht, nadat de camper iets verder benden op het schoolplein staat.
In de ochtend worden we al vroeg gewekt door de klokkentoren. Even later begint de mis het urenlange zingen is begonnen.
Antonio staat al te zwaaien, of we ff langs komen kunnen we douchen als we willen en iets drinken, douchen slaan we over, we gaan even op zijn balkonnetje zitten voor we vertrekken.
Nog ff een foto van een nest met 3 kuiken ooievaars op een kerkje fotograferen, wachten op papa en mam ooievaars duurt iets te lang.
Onderweg van Farkadona naar Metsovo, veranderd het landschap van droge glooiende bergen in lekker naar kruiden ruikende weides en alpentoppen, er staat zelfs een bordje met "kijk uit voor beren"
we nemen de weg door de bergen zeker de moeite waard, zeker omdat we zo de onbeschoft dure tolwegen kunnen ontwijken.
Metsovo is erg leuk bergdorp, nu op terras met wifi kunnen ons reisverhaal versturen en wat foto's.
Tot de vlg. Keer, groet Ed en Erna
We rijden door naar het vogelpark, is open van 8.oo tot 16.oo we besluiten dus te overnachten op de parkeerplaats.
Een heerlijke rustige nacht, in de verte klinkt de klokkentoren, we vinden het beide prettiger klinken dan de soms erg vals zingende Imans uit Turkije.
We gaan met een gids mee naar vogel observatie hut, we zien enorme gieren. Er is In dit woud een grote populatie van gieren waaronder de vulcan gier span wijdte 3 mtr. Zo ongeveer formaat garage deur dus en de kleinere zeer zeldzame Egyptische gier. We zien ze allebei en nog een paar soorten en wat meer voorkomende roofvogels. De wandeling terug is mooi door een doodstil woud met een paar zwevende garage deuren boven ons.
Nog een land kaart gezocht, we hadden eigenlijk geen goede kaart van noord Griekenland of andere informatie, op de kaart die we nu hebben staan wat bezienswaardigheden enzo, we laten ons vooral leiden door groene weggetjes en goed weer. Meer een ontdekkingstocht dus.
Onderweg doen we nog een supermarkt aan, tjeeses wat een prijzen, wat in Turkije 1 lira (34 cent) kost is hier een euro, wel ff slikke. Gelukkig hebben we de koelkast volgegooid in Turkije, onze voedsel overlevings pakketten zijn inmiddels allemaal op. Diesel is dezelfde prijs.
Ergens in de middag rijden we door we willen naar een camping bij Fanari, deze blijkt vervallen en gesloten, echter de poort is niet op slot, dus een plekje gezocht op de camping bij het strand, heel raar een camping vol met caravans met overkappingen, maar bijna helemaal verlaten. Dus wel erg rustig.
In de avond en in de nacht gaat het flink onweren en regenen, geen probleem wij zitten onder een overkapping.
De vlg. Dag rijden we door naar een Grieks opgraving van 400 vc. Eerst museum in Avdira erg leuk met weer veel keramiek. De opgraving zelf ligt aan de kust, maar deze is gesloten, zou eigenlijk open zijn mm mm. ... poortje kan open, tja dan toch maar naar binnen. Is leuk, maar vooral omdat we eerst bij het museum waren.
Door naar het stadje Xanthi, heeft een oud ottomaans centrum, dat vooral erg toeristische is
Het rijden hier in griekenland is een stuk relaxter, zo ook in de stad. Niet zoals de Turken alleen aan zichzelf denken "ik moet het eerste zijn"
Zo ben je als voetganger in Turkije vogelvrij, daar geld bij alles "recht van de grootste en sterkste" op straat, in winkels en binnen het gezin. Stukje mentaliteit verschil.
We krijgen niet meer zoveel bekijks met ons busje zoals in Turkije.
Doorgereden naar Krinides naar de opgraving van Plippi, apostel Paulus heeft hier een van de eerste kerken gesticht. De opgraving was zeer interessant gemaakt, enkele onderdelen van de opgraving waren gerestaureerd, daardoor kon je een goed beeld krijgen van hoe het ooit was.
We kwamen echter na drie uur bij de site aan, was dus al gesloten, maar geen probleem we mochten op de parkeerplaats overnachten. We wilden die avond nog ff een wandeling voor het eten maken, boven op de berg was iets met ruïnes, daar wilden we wel heen. De weg maakte nogal een grote omweg maar uiteindelijk kwamen de ruïnes in zicht,. Totdat Ed "iets" liet verschieten tussen de stenen en struiken, ik dacht hee.... een hagedis, dus ik kijk nog ff goed....... ooch help, een dikke slang kruipt bijna over mijn schoen en er blijft maar slang voorbij Komen, Jee Wat Ene knoeperd!!!!
Wel 2 paar schoenen groot.
Dat wordt niet verder wandelen, ik ben trillend naar beneden gelopen.
De vlg. Dag hebben we de ruïnes, blijkt de Arcropolis te zijn, via een ander pad naar boven gelopen.
We maken hier de keuze om verder naar het zuiden in griekenland te gaan. In eerste instantie wilde we naar Macedonië, maar volgens weersvoorspelling blijft het daar voorlopig regenachtig. Heel de balkan is al weken in de regen, ook hier in griekenland blijkt het een zeer slecht voorjaar te zijn geweest. Meerdere mensen vertelde ons nog nooit zo een slecht voorjaar te hebben gehad, maar wij komen eraan er is beter weer voorspeld.
Het reizen in griekenland is anders dan in Turkije. De Grieken reizen zelf ook en maken daarbij gebruik van campings, maakt het voor ons gemakkelijker, ze zijn aan toeristen gewend, spreken makkelijk engels of Duits. De Turken trekken tijdens vrije dagen massaal naar picknick plaatsen, reizen bijna niet. Ondanks vaak het taalprobleem in Turkije maakt dat het reizen door het land specialer, meer uniek, vooral natuurlijk in afgelegen niet toeristische gebieden.
We wilden graag de berg Olympos beklimmen en hadden informatie nodig, daarom een camping bij het vriendelijke dorpje Litochoro, aan de kust gezocht.
Omdat het weer te slecht was om in de bergen te wandelen hebben we een dagje erg relaxed gedaan, beetje terras hangen enzo, kaarten en informatie gezocht.
De volgende dag op ons gemak naar boven de berg Olympos op gereden, het oude Klooster bekeken konden niet naar binnen vanwege restauratie. Vanuit klooster gaat er een korte wandeling naar een heilige bron in een grot, voor de bron is een kapelletje gebouwd, erg grappig. Later komt er nog een "papa" (monnik) een jonge erg sympathieke gast, hij is erg devoot wast zichzelf met het "heilige" water. Wij vullen onze waterfles, wie weet gebeurd er nog een wonder.
We overnachten boven aan het eind van de weg, bij het begin van de wandeling. Een donkere stille nacht.
De volgende dag naar boven geklauterd, in het begin is het nog erg rustig met wandelaars. Onder de Beukenbomen met het mooiste licht van de wereld. Later veranderd het in dennenbomen, struiken en rotsen. Het is een heftige klim, maar zeer zeker de moeite waard. Boven zijn meerde refuges voor overnachting. Helaas hebben we de wandelstokken thuis laten liggen , was toch wel fijn geweest. Onderweg komt de SRV langs, een stuk of 6 muilezels die de refuges bevoorraden, de laatste ezels lopen ons een paar keer in de weg op de smalle wandelpaden, koppig als ze zijn, ze grazen liever dan dat ze doorlopen.
Na wat (veel) spierpijn de volgende dag naar het bijzonder mooie schiereiland Pillion gereden. Ons trekt vooral het feit dat Hier veel groen, wandelpaden, natuur, bergen, zee ,strand en zon maar weinig massa toerisme aanwezig is.
We moeten echt een keer met wasmachine wassen en kiezen voor camping Hellas, aan de kust, we horen ook weer her en der Nederlands op de camping. Ik volg een verhitte discussie op de camping tussen een zelfingenomen Zwitser met een jonge Griekse man, de Zwitser zegt dat het de Grieken eigen schuld van hun misère is, hadden ze maar anders moeten stemmen, niet zo een handige attitude op vakantie in griekenland. Ik hoop dat Ed zich er maar niet mee gaat moeien. Een Duitser die we tegenkomen zegt dat hij uit Nederland komt om discussies uit de weg te gaan, Haha.
We kopen we voor ons beide een snorkel uitrusting. Had nooit gedacht dat ik zo leuk zou vinden. Ben bijna niet meer uit het water weg te branden.
Moet ook ff wennen aan zoveel "bloot" meiden in korte broeken met hemdjes ipv alles bedekt. Vind dit wel prettig, ik kan aan wat ik wil en hoef niet na te denken over hoe conservatief de stad of streek is om mijn kleding daarop aan te passen.
O .O. O. Wat is het leven toch zwaar. Ed op de ELEKTRISCHE fiets een paar km. Verderop kijken voor evt. Een soarplek En Wat Boodschappen, Ik in de schaduw met de zee voor me een beetje pielen op de tablet, genieten van een salamander die insecten vangt, af en toe komt er een papa of mama "Hop" langs die wat insecten bij elkaar skarrelt voor kindlief, mieren aanschouwen die bijzonder hard hun best doen onze ontbijt kruimels op te ruimen, verder niet veel doen dan in het water plonzen wanneer het te warm wordt, de wasmachine die de was wast, snorkelen en ff bijkomen van dat kleine, erg groot uitgevallen karafje lekkere witte wijn bij de overheerlijke sardientjes en dorade van gisteravond de boeken op de E-reader worden volop verslonden, Dank nog daarvoor Iris, oei oei wat heb ik het zwaar..... ;-D
Tis dat ik Caelin zo mis, anders plak ik er nog 3 maanden aan vast. Och ja......jullie missen wij ook natuurlijk! !!!!!
Op de site http://www.pilionwalks.com, hebben we verschillende wandelingen gevonden voor op dit eiland, we gaan er een uit proberen bij het dorp Milina. Leuk wandelpad over de oude holle ezelspaden tussen oljifboomgaarden en het stikt hier van de vlinders in alle kleuren en maten.
We willen bij een stille baai gaan staan en nog wat snorkelen en zwemmen, we gaan voor Mikro, de weg ernaar toe kronkelt door de bergen een avontuur op zich. De baai is niet zo afgelegen als we dachten, maar we vinden een plek voor de nacht weer bijna op het strand.
In de zomer kun je hier niet met de camper staan, er is dan geen parkeerplaats. Nu zijn er een aantal Griekse gasten in vakantie huisjes die het pinksterweekend hier vieren. Je kunt er lekker eten en het zandstrand is heerlijk.
De muggen echter zijn verschrikkelijk, het moest niet mugge.
Er zijn ook veel mieren sinds de aardbeving, zegt de plaatselijke bevolking, na de aardbeving stikte het ineens overal van de mieren, misschien zijn hun nestjes door elkaar zijn geschud.
Ed zijn snorkel is niet goed, hij hapt water tijdens het snorkelen, is niet goed....
We rijden terug naar Milina daar zat een snorkel grossier. Vandaar rijden we naar Cape Arapis een camping aan strand, de camping is veel te duur, we besluiten maar 1 nacht te blijven we willen niet het stijle weggetje terug in de avond.
We rijden de weg terug naar Afisos, we nemen de smalle kustweg totdat.... We niet verder
Kunnen in een stijle bocht naar beneden neemt Ed de bocht iets te ver naar buiten. we kunnen niet omhoog verder naar beneden gaat ook niet daar staat een muurtje. We zweten beide peentjes. Na knutselwerk met stenen achter wielen, je kunt bijna niet staan zo stijl en glad dat het daar is, kan het busje een beetje achteruit omhoog, net genoeg om weer de afdaling verder af te maken. Het mooie strandje wat we een eindje terug zagen daar gaan we niet meer terug heen.
De wandeling loopt door een kloof naar Afetes, een mooi bergdorpje. De kloof is droog maar vergeven van de muggen. Maar erg mooi en koel vanwege de enorme Bomen waar lianen in hangen. De weg terug is eerst langs een asfaltweg, vraagt een man in auto of we willen meerijden, nou we willen liever wandelen maken we hem duidelijk, mm mm. .. vlg mij schud ie zijn hoofd......
We rijden van hier uit naar Tsagarada een bergdorpje aan de oostkant we overnachten op het plein bij de kerk, daar staat een enorme eeuwenoude plataan ik schat zo'n 2,5 mtr. doorsnede, een zijtak is zo groot dat ie moet worden ondersteund. Hoop dat de plataan van ons wat kleiner blijft.
in het dorpje is een informatie, we kunnen de vlg. Ochtend een tour maken met zee kajaks. Doen we. Weer een stijl kronkelig weggetje naar beneden. Vandaar kajakken we langs de kust, in zeegrotten, gaan snorkelen en komen uit op het mooiste strandje ooit door ons gezien. De stenen en keizels zijn van wit marmer daardoor is het water extra helder. De baai hadden we al vanaf boven gezien je kan er alleen te voet of zoals wij met een boot komen.
Na een paar erg leuke uren terug, we rijden naar het bergdorpje Kisos weer een charmant bergdorpje we besluiten hier te overnachten en morgen hier een wandeling te maken. We pakeren op de parkeerplaats met enorme platanen lekker in de schaduw, wanneer we terugkomen van het eten zien we verstopt achter takken een bord verboden te kamperen. We spreken af dat we beide het bord "niet" hebben gezien. We worden gewekt door een vogel concert.
Na een korte maar stijle wandeling willen we afkoelen in zee, we rijden inmiddels wordt het saai weer een stijl kronkelig weggetje beneden naar Agil Sarada beach. Beneden is de weg erg stijl en smal, Ed geleerd van de vorige keer stapt uit om te kijken of we erdoor kunnen, gelukkig is dat zo. Een erg mooi zandstrand, maar weer een bord verboden te kamperen, mm mm. ...nu gaat de vlieger niet op "niet gezien"
We staan op het strand, we wagen het toch op. Lekker zwemmen, snorkelen en zonnen. In griekenland zijn we op vakantie in Turkije waren we aan het reizen, allebei goed.
Totdat Ed tijdens snorkelen in aanvaring komt met en grote kwal, het beest blijft hem maar aan het belagen. Zo vlug heb ik Ed nog nooit gezien. De beten zijn niet leuk maar gelukkig wordt hij er niet ziek van, het had hier anders kunnen aflopen. We zijn erg op ons hoede in het water. Maar het mag de pret niet drukken we besluiten nog een dagje langer te relaxen.Een echt idyllisch plek, jullie kijken naar oranje op tv, wij naar een oranje opkomende maan. De volgende dag horen we van Grieken dat "we" hebben gewonnen met 5-1, Bravo. Fijn hè Monique dat ik niet heb gekeken ;-)
Gelukkig hebben we een buitendouche, al het zand en zout van onze lijven en uit onze haren, heb mezelf niet goed genoeg beschermd tegen de zon, brandende huid tot gevolg.
De volgende dag moeten we afscheid nemen van Bella, een super lief hondje die op het strand leeft, door iedereen laat ze zichzelf aanhalen en elke keer komt ze bij ons terug. In de ochtend krijgt ook zij een eitje.
We rijden de bergweg richt. Volos, erg stijl mooi weggetje, boven is het 22C° in volos 34C°. We staan een paar keer stil zo ook in een bocht met mooi uitzicht. Ook hier staat zo een klein gedenk kapelletje, je ziet ze overal langs de weg, een Jonge man, waarschijnlijk naar beneden gesukkeld, auto ligt uitgebrand onder in het dal..... slik.
Nog even naar Zagora, een bergdorpje stijl tegen de hellingen opgebouwd, maar met overal blik op zee.een erg leuk dorpje op het mooie plein komt een mevrouwtje naar ons of we in de kerk willen kijken, zij heeft de sleutel. Is goed, we worden wel nauwlettend in de gaten gehouwen. We hoopte hier in het dorp een pin automaat tegen te komen, helaas werkte hij niet op Ed zijn pasje. Probleem want mijn pasje is door mijn eigen stomme schuld geblokkeerd. Geld hebben we nodig. Dan naar Volos gereden, banken met pinautomaten genoeg maar geen een werkt op Ed zijn pas, ze willen ons het geld niet teruggeven die we via de eruropese unie hebben geschonken.
Gebeld met sns, tja zegt zo een snotneus, je hebt een Vpay, dan kun je niet overal pinnen, alleen wanneer er en Vpay logo staat. Zo daar sta je dan verder geen hulp van snotneus, in Turkije hebben we zelfs bij de kleinste bank kunnen pinnen, geen probleem, bij navraag voor we op vakantie gingen is ons verteld dat i wereldwijd met deze pas kunt pinnen, gezocht naar bank met logo, gevonden maar de pas werkt nog niet. Weer gebeld met sns, ze kunnen geen probleem gevonden krijgen. Gelukkig hebben we beide creditcard bij, extra onkosten worden door sns vergoed. Das dan weer netjes van ze.
We willen vnvnd uit eten, vandaag 12 jaar geleden gaven we elkaar ons ja woord. Ik kijk op TripAdvisor voor onderweg waar we kunnen eten, dorpje ingevoerd in Rikie (ons tomtommetje) in het dorpje aangekomen kunnen we het restaurant niet gevonden krijgen en Internet werkt hier niet, dan gaan we toch gewoon "daar" zitten. Alles wordt zoveel mogelijk zelf bereidt, geteeld, geplukt en gedestilleerd. Zonder toevoegingen, helemaal in mijn straatje dus. Zo ook een soort ouzo, wauwwww erg sterk spulletje. Ik neem een kijkje in de keuken, daar hangt een heel lammetje aan de spit, mm mm. ...Daar lus ik wel een stukje van straks. Krijg nog een salade van geplukte kruiden.
We kijken met Antonio de wedstrijd griekenland- colombia ondertussen komen er steeds meer Grieken op het terras, er waren immers buitenlanders gespot in hun dorpje die op een terras zaten. Helaas ondanks onze aanmoediging verliezen de Grieken
Antonio heeft 44 jaar in Duitsland gewerkt woont nu weer hier. Hij weet wel een mooie camper plaats voor ons, vlak bij zijn huis, onder eeuwenoude platanen voor het kerkje. Ed gaat ff de de camper verzetten kan ie nog een paar lekkere Fix pilsjes pakken, schijnt hij op het plein voor de kerk te hebben gezet, s avonds is het hek dicht. Morgenvroeg is het zondag dan loopt het hele dorpje uit voor de langelange mis. We zijn inmiddels professionele gesloten hekken openmakers, dus ook dit hek wordt vakkundig geopend en weer netjes gedicht, nadat de camper iets verder benden op het schoolplein staat.
In de ochtend worden we al vroeg gewekt door de klokkentoren. Even later begint de mis het urenlange zingen is begonnen.
Antonio staat al te zwaaien, of we ff langs komen kunnen we douchen als we willen en iets drinken, douchen slaan we over, we gaan even op zijn balkonnetje zitten voor we vertrekken.
Nog ff een foto van een nest met 3 kuiken ooievaars op een kerkje fotograferen, wachten op papa en mam ooievaars duurt iets te lang.
Onderweg van Farkadona naar Metsovo, veranderd het landschap van droge glooiende bergen in lekker naar kruiden ruikende weides en alpentoppen, er staat zelfs een bordje met "kijk uit voor beren"
we nemen de weg door de bergen zeker de moeite waard, zeker omdat we zo de onbeschoft dure tolwegen kunnen ontwijken.
Metsovo is erg leuk bergdorp, nu op terras met wifi kunnen ons reisverhaal versturen en wat foto's.
Tot de vlg. Keer, groet Ed en Erna
Ik hou 14 december vast vrij voor een 12 1/2 jarig feestje....